Θέρος; Τρύγος; Πόλεμος!

ΟΧΙ ΣΤΑ ΟΡΥΧΕΙΑ ΒΩΞΙΤΗ ΣΤΑ ΓΕΡΑΝΕΙΑ ΟΡΗ

Θέρος, τρύγος, πόλεμος. Τρεις λόγοι που οι Μεγαρίτες ξεσηκώνονται κι η λαϊκή σοφία δεν μένει από το να επιβεβαιωθεί μιας και φέτο δεν έχομε θέρος, δεν έχομε τρύγος. Καλό ξεγλύτωμα, γιατί φέτο, έχομε πόλεμο!

Στα τέλη του περασμένου Ιούνη δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση της ανώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας του όμιλου Μυτιληναίου “ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟΝ Α.Μ.Ε.” -με την υποβολή Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ)- για διενέργεια ερευνητικών γεωτρήσεων για κοιτάσματα βωξίτη στα Γεράνεια Όρη, στα διοικητικά όρια του Δήμου Μεγαρέων και σε έκταση 50.000 στρεμμάτων.

Τα Γεράνεια Όρη είναι το δυτικό φυσικό σύνορο της Αττικής με την Κορινθία και από τις παρυφές τους εκτείνεται, ανατολικά μέχρι το Θριάσιο Πεδίο, η περιοχή της Μεγαρίδας. Η Μεγαρίδα συμπιεσμένη από τη βαριά βιομηχανία του Θριασίου, τα διυλιστήρια Αγίων Θεοδώρων, την Ολυμπία Οδό και απειλούμενη βορειοδυτικά από την λυμματολάσπη των ορυχείων βωξίτη στην Αντίκυρα, αποτελεί μία από τις πλέον προσοδοφόρες αγροτικές περιοχές της χώρας με σημαντικά ποσοστά στην εγχώρια παραγωγή κελυφωτού φιστικιού(ΠΟΠ), αβγών και λαχανοκηπευτικών προϊόντων. Την αγροτική οικονομία συμπληρώνουν παραδοσιακά η αμπελουργία-οινοπαραγωγή, η ελαιοκομία, η κτηνοτροφία και σε μικρότερη κλίμακα η ρητινοκαλλιέργεια, τα σιτηρά, η μελισσοκομία και η αλιεία. Οι χιλιάδες οικογένειες που βιοπορίζονται διαχρονικά από αυτές τις δραστηριότητες βρίσκονται πλεόν κάτω από την απειλή της πλήρους καταστροφής όλου αυτού του πλούτου. Η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα αρκεί για τη ραγδαία, μέχρι αφανισμού, υποβάθμιση όλης αυτής της παραγωγής.

Τα Μέγαρα είναι ένας προνομιακός τόπος που απλώνονται από τα Γεράνεια Όρη μέχρι τον Κορινθιακό κόλπο (Αλεποχώρι, Μάζι) , τα παράλια του Σαρωνικού (Νέα Πέραμος, Κινέτα, Πάχη, Βαρέα) και το όρος Πατέρας. Αυτό το φυσικό περιβάλλον, με τα ενδημικά φυτά, τον υδροβιότοπο του Βουρκαρίου, τις παραλίες και τους ορεινούς προορισμούς απειλείται από τα καταστροφικά σχέδια του όμιλου Μυτιληναίου που επιδιώκει να βάλει στο χέρι επιπλέον μέρος του ορυκτού πλούτου της χώρας σε βάρος μιας ακόμα τοπικής κοινωνίας και όπως έχει αποδείξει η πείρα άλλων περιοχών, με ίδιες ή παρόμοιες εξορυκτικές δραστηριότητες, σε βάρος του περιβάλλοντος. Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας δραστηριότητας, είναι γνωστές και μια ματιά στο τί συμβαίνει στην Φωκίδα είναι αρκετή για να πειστει κανείς για τη βλαπτικότητά της.

Το επιτακτικό είναι το πώς αυτή η απειλούμενη κοινωνία οφείλει να εμποδίσει αυτά τα επιχειρηματικά σχέδια.

Από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστές οι προθέσεις της “ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟΝ Α.Μ.Ε.” αφενός εκδηλώθηκαν πρωτοβουλίες πολιτών κι αφετέρου, μετά την ομόφωνη απόρριψη της ΜΠΕ από το δημοτικό συμβούλιο Μεγάρων και κατόπιν κοινού ψηφίσματος φορέων της πόλης, δημιουργήθηκε επιστημονική επιτροπή του δήμου, επιτροπή αγώνα και συντονιστικό δράσεων. Από την αρχή διαμορφώθηκε μια ομοφωνία ως προς το ότι ο αγώνας αυτός θα γίνει μέχρι τέλους όσο κι αν αυτός οξυνθεί. Η πείρα όμως της ζωής και των αγώνων έχει δείξει ότι τα παχιά λόγια εύκολα λέγονται αλλά δύσκολα τηρούνται και γίνονται πράξη. Χωρίς απαξίωση στις θεσμικές ενέργειες (νομική οδός, πολιτικές παρεμβάσεις) χρειάζεται επιφυλακτική στάση απέναντι σε μεγαλοστομίες πιστεύοντας ότι ο μόνος τρόπος για να εμποδιστούν τα σχέδια του κάθε Μυτιληναίου είναι η μαζική λαϊκή αντίσταση.

Αν ο Μεγαρικός λαός ενδιαφέρεται για το μέλλον των επόμενων γενεών είναι υποχρεωμένος να σηκώσει ανάστημα, να βάλει το σώμα του μπροστά απ’τα μηχανήματα της εταιρείας και να σταματήσει με κάθε τρόπο την υποβάθμιση της περιοχής του. Η ανάδειξη αυτού του ενδιαφέροντος, αυτής της ευθύνης για το μέλλον, περνάει μέσα από την αρχική φάση του αγώνα για τη συνειδητοποίηση της κατάστασης, με πλατιά και πλήρη ενημέρωση των κατοίκων για τις επιπτώσεις μιας εξορυκτικής δραστηριότητας.

Υπάρχουν δυσκολίες. Υπάρχει ηττοπάθεια κι απογοήτευση που πηγάζουν από παλιότερους χαμένους και προδομένους αγώνες. Υπάρχει αδιαφορία είτε από έλλειψη πληροφόρησης είτε απ’το ότι η γονατισμένη κοινωνία έχει ήδη αρκετούς μπελάδες στο κεφάλι της, την καθημερινή της επιβίωση. Υπάρχουν αυταπάτες ότι το πολιτικό σύστημα θα δώσει λύσεις κι ας αποδεικνύει διαρκώς ότι το τελευταίο μέλημά του είναι η ποιότητα ζωής των πολιτών.

Ξέρουμε ότι έχουμε να διαβούμε δύσκολο δρόμο αλλά με την αγωνιστική πείρα του ξεσηκωμού ενάντια στα διυλιστήρια Ανδρεάδη το 1973, των μετέπειτα κινητοποιήσεων για τις εγκαταστάσεις ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα, τη διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου και τα διόδια καθώς και με το παράδειγμα των αντιεξορυκτικών αγώνων άλλων περιοχών, το δίδαγμα της Κερατέας και κάθε νικηφόρου αγώνα των λαών, έχουμε υποχρέωση να το εμποδίσουμε με όποια θυσία.

Το ιδιωματικό σύνθημα του πρόλογου “Φέτο δεν έχομε θέρος, δεν έχομε τρύγος. Καλό ξεγλύτωμα, γιατί φέτο, έχομε πόλεμο!” να γίνει πιστευτό τόσο από τους Μεγαρίτες όσο και απ’τους κατοίκους του λεκανοπεδίου.

Τα Γεράνεια Όρη, μετά κι από τις διαχρονικές πυρκαγιές στην ανατολική Αττική και τη διαρκή οικοπεδοποίησή της, αποτελούν έναν από τους σπουδαιότερους εναπομείναντες πνεύμονες που δεν θα αφήσουμε να καταστραφεί.

 

Δημοσιεύτηκε στο katiousa.gr

Κάλεσμα της Πρωτοβουλίας “Ο Κλαδούρχος”

Μετά την δημοσιοποίηση των σχεδίων της ανώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας “ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟΝ” (όμιλος Μυτιληναίου) για γεωτρητική έρευνα κοιτασμάτων βωξίτη στα Γεράνεια Όρη, στις 15 Ιούλη 2017 δημιουργήθηκε η πρωτοβουλία πολιτών “Ο Κλαδούρχος” και άμεσα έδρασε με ενημέρωση μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, διανομή φυλλαδίων και αφισοκολλήσεις αλλά και με προτάσεις στα δημοτικά συμβούλια και το συντονιστικό του δήμου.

Ο Κλαδούρχος, με τη συμβολική αυτή ονομασία, το εμβληματικό εργαλείο του αμπελουργού, λαμβάνοντας υπόψη τις καταστροφικές επιπτώσεις μιας εγκατάστασης ορυχείου βωξίτη, έχει θέσει δύο κύριους στόχους.

Αρχικά την πλατιά ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής που θα αναδείξει τη σοβαρότητα του ζητήματος και την ανάγκη ανάληψης της ατομικής ευθύνης του καθενός ώστε οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις να είναι μαζικές και να φέρουν αποτέλεσμα.

Οι θεσμικές ενέργειες, όσο χρήσιμες και απαραίτητες είναι, τις οποίες δεσμεύτηκαν ότι θα κάνουν η δημοτική αρχή, το δημοτικό συμβούλιο, οι βουλευτές και οι φορείς της περιοχής, δεν θα καταφέρουν να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς τη μαζική συμμετοχή του λαού των Μεγάρων. Δυστυχώς, όπως έχει αποδείξει η ζωή, τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων είναι πρωταρχικό μέλημα του κράτους αδιαφορώντας για την ποιότητα ζωής των πολιτών σε όλους τους τομείς.

Έτσι λοιπόν, η ματαιότητα της προσμονής λύσεων χωρίς τη δική μας συμμετοχή και δράση καθώς και η συνειδητοποίηση της ατομικής μας ευθύνης για το μέλλον των επόμενων γενεών επιβάλει τον δεύτερο στόχο της πρωτοβουλίας μας που είναι η οργάνωση των μορφών αγώνα για την αποτροπή κάθε σχεδίου υποβάθμισης της περιοχής.

ΚΑΛΟΥΜΕ

  • Τον κάτοικο των Μεγάρων και της Πάχης

  • Τον κάτοικο της Νέας Περάμου

  • Τον κάτοικο της Κινέτας και του Αλεποχωρίου

  • Τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, τον πτηνοτρόφο

  • Τον μελισσοκόμο και τον ρητινοκαλλιεργητή

  • Τον ντόπιο και ξένο γεωργικό εργάτη

ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΜΕ

Να είναι έτοιμος να ενώσει τη φωνή του με το σύνολο του λαού της περιοχής και να υψώσει το ανάστημά του, έμπρακτα, ώστε να εμποδίσει κυριολεκτικά με το σώμα του κάθε σκέψη για προσέγγιση των ερευνητικών σημείων από τα γεωτρύπανα και τα μηχανήματα της εταιρείας.

ΚΑΛΟΥΜΕ

  • Τον ιερέα να διαλαλήσει στο ποίμνοιό του, τη βλαπτικότητα του βωξίτη.

  • Τον δάσκαλο να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές.

  • Τον γονιό να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά του

ΚΑΛΟΥΜΕ

Τη δημοτική αρχή να ηχήσει την σειρήνα πολιτικής προστασίας και τις ενορίες τις καμπάνες από την πρώτη στιγμή που θα υπάρξει η πληροφόρηση για διέλευση μηχανήματος στα όρια της περιοχής για να κινητοποιηθεί άμεσα ο κόσμος σπεύδοντας μαζικά να το παρεμποδίσει!

Όλοι πρέπει να γνωρίζουμε, όλοι οφείλουμε να αντισταθούμε.

Οργανωμένα και αποφασιστικά ώστε ο αγώνας μας να πιάσει τόπο!

Ο “Κλαδούρχος” στηρίζει τις πρωτοβουλίες πολιτών και συμμετέχει στο συντονιστικό του δήμου όμως πιστεύει στην αναγκαιότητα της αυτενέργειας και της αυτοοργάνωσης των πολιτών, κρίνοντας απαραίτητη την ανεξάρτητη, αυτόνομη και οργανωμένη λαϊκή αγωνιστική δράση.

Οργανώσου μαζί μας στον δρόμο του αγώνα!

Ενημερώσου, επικοινώνησε, πες μας τη γνώμη σου:

Email: elatias@espiv.net

Facebook: https://www.facebook.com/sosgeraneia

Twitter: https://twitter.com/SOS_GERANEIA

Blog: https://geraneia-sos.espivblogs.net

ανοιχτή ενημερωτική συνέλευση στο δημαρχείο απόψε, για το θέμα του βωξίτη

ανοικτή συγκέντρωση στο Δημαρχείο Μεγάρων για το ενδεχόμενο  δημιουργίας Ορυχείων  Βωξίτη στη Μεγαρίδα διοργανώνεται από το Δήμο Μεγαρέων, απόψε, Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017, ώρα 8.30 το βράδυ,  στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου.

Σκοπός της ανοικτής αυτής συγκέντρωσης είναι η ενημέρωση για το ζήτημα  και οι μέχρι σήμερα εξελίξεις, σχετικά με το ενδεχόμενο λειτουργίας ορυχείων Βωξίτη και την απειλή, που υφίσταται στην Μεγαρίδα και στην Δυτική Αττική.

Η συγκέντρωση είναι ανοικτή και έχουν προσκληθεί για να παραστούν όλες οι Δημοτικές παρατάξεις, Σύλλογοι και φορείς του Δήμου Μεγαρέων, ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής κ. Γιάννης Βασιλείου, οι Δήμαρχοι Λουτρακίου – Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων, Ασπροπύργου, Ελευσίνας, Μάνδρας – Ειδυλλίας και Σαλαμίνας, ο Πρόεδρος του Συντονιστικού Οργάνου της Επιτροπής Αγώνα  και τα μέλη αυτής, εκπρόσωποι Οικολογικών Οργανώσεων και όλα τα τοπικά ΜΜΕ

Καλό θα ήταν όποιος ενδιαφέρεται για το θέμα να είναι εκεί. 

Θα είναι εκεί και θα μιλήσουν και άνθρωποι από άλλα μέρη που έχουν γίνει τέτοια ορυχεία.

όποιος νομίζει οτι θα υπάρξει όφελος στον τόπο από το να γίνει ορυχείο, καλό θα είναι να έρθει να ακούσει από τους ίδιους τους κατοίκους των περιοχών αυτών  τί έχει γίνει -και τί γίνεται ακόμα – στα μέρη αυτά και να βγάλει συμπεράσματα μόνος του. 

 

Περι της διαχείρισης…

Aυτό το κείµενο δημοσιεύεται σαν συνεισφορά στις πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί για το θέµα του – ξορκισµένου – ορυχείου βωξίτη, και τον σχετικό διάλογο που υπάρχει γύρω απ’αυτές. Σε καµία περίπτωση δεν θα ασχοληθούμε µε τις µοιρολατρικές απόψεις του στυλ «δεν µπορείτε να κάνετε τίποτα, πάρτε το απόφαση». ∆ιότι, αφενός όπως πολύ σωστά είπε ο δήµαρχος στο πρώτο δηµοτικό συµβούλιο που έγινε για το θέµα, «Χαµένος αγώνας είναι µόνο αυτός που δε γίνεται» και αφετέρου εν µέρει αυτές οι απόψεις πηγάζουν από την αδιαφορία και την απάθεια των ανθρώπων που θέλουν ένα άλλοθι για αυτήν τους την αδιαφορία και την απάθεια. Το «δε γίνεται τίποτα» είναι το καλύτερο άλλοθι για τα φοβισµένα ανθρωπάκια και τους τεµπέληδες που δεν θέλουν να κάνουν τίποτα εκτός από το να πίνουν το καφεδάκι τους (ή το ποτάκι τους), να χαζεύουν τα κοινωνικά και να µιλάνε περι ανέµων και υδάτων. Επίσης είναι το καλύτερο άλλοθι για αυτούς που νοµίζουν οτι η εταιρεία θα τους πάρει τα χωράφια –που βαριόντουνε να καλλιεργήσουν και τα έχουν αφήσει να ρηµάζουν ή τα έχουν δώσει σε άλλους – σε καλή τιµή. Ειδικά για τους τελευταίους, επειδή «οι καλύτερες θέσεις στην κόλαση είναι φυλαγµένες για αυτούς που µπορούσαν να αντιδράσουν αλλά δεν έκαναν τίποτα», αν τυχόν τελικά – ού µη γένοιτο – ο αγώνας µας αποτύχει, επειδή το ορυχείο δεν είναι δρόµος να τους απαλλοτριώνει το χωράφι και να µοιράζει λεφτά µελεούνι αλλά η γη τους θα χάσει την αξία της από τη µιά στιγµή στην άλλη και ακόµα και αν κάποτε πάρουν λεφτά (δύσκολο) δε θα είναι αρκετά ούτε για σουβλάκια, Πώς θα είναι οι φάτσες τους μετά και τί θα λένε όταν την φάνε και θα είναι και κερατάδες και δαρµένοι. Το θεµα που μας ενδιαφέρει όµως είναι άλλης φύσεως. Είναι δεδοµένο ότι όταν υπάρχει πίεση χρόνου κάποια πράγµατα δεν θα γίνουν σωστά ή δεν θα γίνουν τέλεια. Είναι όµως σηµαντικό να γίνει κάτι άµεσα ακόµα και αν γίνει στο ποδάρι, παρά να το παιδεύουµε για να γίνει τέλεια και τελικά να γίνει κατόπιν εορτής ή καθόλου. Σίγουρα η επισήµανση των λαθών είναι απαραίτητη, και η κριτική επίσης, για να γίνονται οι απαραίτητες προσθήκες και διορθώσεις. Όµως χρειάζεται και η ενθάρρυνση σε αυτόν που προσπαθεί και τρέχει, όχι για ηθικούς λόγους µόνο αλλά και για πρακτικούς: όταν κάποιος ακούει µόνο κριτική, η πίστη του χάνεται. Επιπλέον, η ηθική επιβράβευση δίνει δικαίωση και κίνητρο για το κάτι παραπάνω. Τα λέμε αυτά γιατί υπάρχει αρκετή κακόπιστη κριτική για τις πρωτοβουλίες που πάρθηκαν (ειδικά σε επίπεδο δήµου αλλά και από µεµονωµένους πολίτες) ότι θα µπορούσαν να γίνουν καλύτερα, εκπορεύονται από προσωπικές/πολιτικές σκοπιµότητες κλπ. Σίγουρα τα πάντα µπορούν να γίνουν καλύτερα. Σιγουρα κάποιοι έχουν τις επιφυλάξεις τους λόγω παλαιότερων εµπειριών. Όµως τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, όταν η πόλη είναι υπό πολιορκία πρώτα δηµιουργείται µια γραµµή ανάσχεσης από όποιους είναι εκεί και µε ό,τι όπλα έχουν πρόχειρα και µετά κοιτάζεις να οργανώσεις το στράτευµα. Κατ’ανάγκην, κάποια πράγµατα γίνονται στο ποδάρι. Ναι, θα έπρεπε να είναι οργανωµένα όλα από πριν, αλλά ποιός φανταζόταν οτι θα ερχόταν τέτοιο πράγµα; Καταλήγοντας να πούμε, γιατί τα µπράβο πρέπει να λέγονται µε το όνοµά τους: –Μπράβο σε όσους (πολίτες, κάτοικους, φορείς) δεν περίµεναν άλλους αλλά πήραν πρωτοβουλίες, µε όλη την µερικότητα και την αδυναµία που µπορεί να έχουν και κινητοποιήθηκαν άµεσα, ο καθένας όπως και όπου θεώρησε ότι µπορεί να προσφέρει. Καλύτερα δέκα πρωτοβουλίες που να λειτουργούν παράλληλα (και κάποια στιγµή θα
συντονιστούν και θα συλλειτουργήσουν ξεπερνώντας ενδεχόµενες επιφυλάξεις) παρά να περιµένουµε να βρεθούµε όλοι που µπορεί να µη γίνει και ποτέ. –Μπράβο σε όποιον έγραψε και σε όποιον έδωσε εντολή να µπει στο λογαρισµό του νερού το χαρτάκι για το ζήτηµα. Θα µπορούσε να είναι και καλύτερο, αλλά ο σκοπός είναι να βγεί κάτι άµεσα και όποιος ενδιαφέρεται θα τη βρει την άκρη. Άρα µπράβο του και πάλι. –Μπράβο σε όποιον κάλεσε και σε όποιον οργάνωσε για τη δηµιουργία επιτροπής αγώνα. Θα µπορούσε να είναι κάτι πιο δηµόσιο (πχ µια ανοιχτή συνέλευση) αλλά µπορεί να µην προλάβαινε να οργανωθεί και µπορεί να χαωνότανε. Ήταν µια δύσκολη επιλογή και καποιος αποφάσισε να το κάνει έτσι. Μπορεί να έκανε λάθος, µπορεί να µην το οργάνωσε τέλεια, αλλά το σηµαντικό ήταν ότι την κρίσιµη στιγµή δε δίστασε και το πήρε πάνω του. Τέτοιους χρειαζόµαστε, γιατί ο δρόµος είναι ακόµα µακρύς και όλο ανήφορο.

Οι επιπτώσεις της εγκατάστασης ορυχείου βωξίτη.

Οι επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία, στο Περιβάλλον και την Οικονομία, από τις εγκαταστάσεις εξορύξεων βωξίτη ανά την Ελλάδα, είναι αν μη τι άλλο καταστροφικές. Η περιοχή στην οποία η εταιρία «ΔΕΛΦΟΙ – ΔΙΣΤΟΜΟΝ Α.Μ.Ε.» επιθυμεί να ερευνήσει, για την ανεύρεση κοιτασμάτων βωξίτη, ξεκινά από την Πάχη Μεγάρων, καλύπτει όλη τη Βαρέα φτάνει μέχρι την Κινέτα νότια, και επεκτείνεται βόρεια, μέχρι τα Γεράνεια όρη, σε περιοχή του δικτύου Natura 2000.

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι μεταλλεία βωξίτη, καταπατούν τους όρους αδειών λειτουργίας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, και αδιαφορώντας, προκαλούν μόλυνση, οικολογική καταστροφή, ερήμωση και ανεργία. Τα μεταλλεία βωξίτη, σε ακτίνα χιλιομέτρων από τις τις εγκαταστάσεις τους, πνίγουν την περιοχή με σκόνη και κόκκινη λάσπη, η οποία είναι το στερεό απόβλητο της επεξεργασίας του βωξίτη. Χαρακτηρίζεται από τις υψηλές συγκεντρώσεις της σε βαρέα μέταλλα, και είναι εμπλουτισμένη με ραδιενεργά στοιχεία όπως το ουράνιο. Μεταλλεία βωξίτη ανά την Ελλάδα, εναποθέτουν αυτό το στερεό απόβλητο στη θάλασσα, και μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Το κράτος αδυνατεί να τους ελέγξει.

Σε περιοχές εξόρυξης βωξίτη έχει παρατηρηθεί η αύξηση των αναπνευστικών νοσημάτων, καθώς και νοσημάτων του θυρεοειδούς αδένα ακόμα και σε παιδιά. Σύμφωνα με έρευνες, η κόκκινη σκόνη των αποβλήτων προσκολλάται σε φυτείες και είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για την ανάπτυξη των γεωργικών προϊόντων ενώ μειώνει την αποδοτικότητα των καλλιεργειών, υποβαθμίζοντας την ποιότητά τους. Το παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής μας, ο αγροδιατροφικός τομέας και ο τουρισμός, οι οποίοι προωθούνται με τόσο αγώνα από τον Δήμο μας, και αφορούν την γεωργική ανάπτυξη της περιοχής μας, την υπεραξία των εγχώριων προϊόντων μας, την ανάδειξη του φυσικού κάλλους της περιοχής μας, όλα αυτά θα καταστραφούν. Η ντόπια γεωργία, η πτηνοτροφεία, η μελισσοκομία, οι παραλίες και τα δάση μας θα αποδεκατιστούν. Η πόλη μας θα μολυνθεί, παιδιά θα γεννιόνται με προβλήματα υγείας, νέοι θα εγκαταλείπουν τα Μέγαρα αφού πλέον οι περιουσίες τους θα έχουν καταστραφεί και δεν θα μπορούν να τις εκμεταλλευτούν. Θα είμαστε απλά ένα ακόμα άσχημο και υποβαθμισμένο τοπίο μεταξύ των άκρως ανεπτυγμένων τουριστικά πόλεων της Αθήνας και της Κορίνθου.

  • Όχι στην εξόρυξη βωξίτη στα Μέγαρα
  • Όχι στη μόλυνση των θαλασσών μας και των υπόγειων υδάτων μας
  • Όχι στην καταστροφή των δασών μας
  • Όχι στην υποβάθμιση της γεωργίας και της πτηνοτροφίας μας
  • Όχι στην ερήμωση του τόπου μας

 

  • Δεν θα γίνει η πόλη μας το εργοτάξιο καμίας εταιρίας
  • Καμία ανάπτυξη δεν θα υπάρξει για τους δημότες μας
  • Τα Μέγαρα κινδυνεύουν
  • Μην το αφήσεις να συμβεί
  • Είναι στο χέρι σου
  • Δράσε μαζί μας